Αγναντεύοντας το στρατηγικής σημασίας βόρειο θαλάσσιο στενό Κέρκυρας - Αλβανίας , μια ηλιόλουστη ημέρα στις αρχές του φετινού Φθινοπώρου ... Ένα τσιγάρο δρόμος , ή αλλιώς , περίπου , μόλις 1800 μέτρα χωρίζουν τις δυο στεριές στο στενότερο σημείο τους (κοντύτερα δηλαδή από ότι το γνωστό μας Ρίο - Αντίρριο). Όπως είναι φυσικό η τόσο κοντινή απόσταση με την απέναντι Ηπειρωτική ξηρά και τα ψηλά Αλβανικά βουνά έχει άμεσο αντίκτυπο και στο μικροκλίμα της συγκεκριμένης περιοχής. Έτσι τα άκρα βορειοανατολικά παράλια της Κέρκυρας , επηρεάζονται σημαντικά από τις θερμικές αστάθειες αργά την Άνοιξη και το θέρος. Δεν είναι λίγες οι φορές κατά την διάρκεια της παραπάνω περιόδου, όπου ακόμη και γνωστοί επαγγελματίες μετεωρολόγοι δίνουν στις προβλέψεις τους λαμπρό ήλιο συνολικά για το νομό μας και ... Την ίδια ώρα τα απογεύματα στα βορειοανατολικά παράλιά μας συχνά πυκνά να ρίχνει καρέκλες και να πέφτουν κεραυνοί. Στην ουσία πρόκειται λοιπόν για μια ακόμη άγνωστη καιρικά γωνιά στους εκτός νομού ενασχολήσαντες με τα καιρικά. Επίσης ακόμη ένα άξιο αναφοράς στοιχείο για τούτη την περιοχή, είναι η αρκετά μεγάλη συχνότητα εμφάνισης υδροστρόβιλων , η οποία σίγουρα χρήζει περαιτέρω παρατήρησης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου